ตราสัญลักษณ์
สัญลักษณ์:
- เป็นรูปพระธาตุแช่แห้งบนหลังโคอุสุภราช
ความหมาย:
- โคอศุภราช หมายถึง นามเมืองโดยมีตำนานเล่าว่าสมัยเมื่อ พญาผากองสร้างเมืองน่าน พ.ศ.๑๙๑๑ พระองค์ทรงนิมิตไปว่า มีโคอศุภราชวิ่งมาจากป่าทางด้านทิศตะวันออกข้ามแม่น้ำน่าน มายังทิศตะวันออก แล้วถ่ายมูลเป็นรูปพื้นฐานของตัวเมืองน่าน เมื่อพระองค์ตื่นบรรทม ปรากฎว่ามีเหตุการณ์ตามที่ได้นิมิต ดังกล่าวประกอบกับพระองค์จะย้ายเมือง มาตั้งที่จังหวัดน่านปัจจุบันด้วย พระองค์จึงก่อกำแพงเมือง ตามรอยมูลโคอศุภราชที่ถ่าย ไว้ซึ่งถือว่าเป็นนิมิตหมายอันสำคัญ จึงให้โคอศุภราชเป็นนามเมือง พระธาตุบนหลังโคอศุภราช หมาย
ถึงพระธาตแช่แห้งซึ่งเป็นปูชนียสถานที่สำคัญของจังหวัดน่าน มีอายุกว่า ๖๐๐ ปีมาแล้ว
คำขวัญประจำจังหวัด
คำขวัญประจำจังหวัดน่าน
แข่งเรือลือเลื่อง เมืองงาช้างดำ
จิตรกรรมวัดภูมินทร์ เสาดินนาน้อย
แอ่วดอยภูคา ชิมปลาปากนาย
ผ้าลายน้ำไหล มะไฟจีนรสดี
ลิ้นจี่ชวนลอง ส้มสีทองเมืองน่าน
แหล่งที่มา :ข้อมูลแหล่งท่องเที่ยวและสิ่งอำนวยความสะดวกทางการท่องเที่ยว.การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
ต้นไม้ประจำจังหวัด
ต้นไม้ประจำจังหวัดน่าน
ชื่อพันธุ์ไม้
กำลังเสือโคร่ง
ชื่อสามัญ
Birch
ชื่อวิทยาศาสตร์
Betula alnoides Buch-Ham.
วงศ์
CUPULIFERAE
ชื่ออื่น
กำลังพญาเสือโคร่ง, กำลังเสือโคร่ง (เชียงใหม่)
ลักษณะทั่วไป
เป็นไม้ยืนต้นสูง 20–35 เมตร เปลือกต้นมีกลิ่นคล้ายการบูร เวลาแก่จะลอกออกเป็นชั้นๆ คล้ายกระดาษ ยอดอ่อน ก้านใบ และช่อดอกมีขนสีเหลืองหรือสีน้ำตาลปกคลุม หูใบเป็นรูปสามเหลี่ยม ใบเป็นรูปไข่แกมรูปหอก เนื้อใบบางคล้ายกระดาษ ด้านใต้ของใบมีตุ่ม โคนใบป้านเกือบเป็นเส้นตรง ขอบใบหยักแบบฟันเลื่อยสองชั้นหรือสามชั้น ซี่หยักแหลม ปลายใบเรียวแหลม ออกดอกเป็นช่อยาวแบบหางกระรอกตามง่ามใบ ดอกย่อยไม่มีก้าน ช่อดอกเพศผู้ยาว 5–8 ซ.ม. กลีบรองดอกเป็นรูปโล่หรือเกือบกลม มีแกนอยู่ตรงกลาง ช่อดอกเพศเมียยาว 3–9 ซ.ม. กลีบรอบดอกไม่มีก้านมี 3 หยัก ด้านนอกมีขน รังไข่แบน กรอบนอกเป็นรูปไข่หรือเกือบกลม มีขน ท่อรังไข่ยาวกว่ารังไข่เล็กน้อย ออกดอกช่วงเดือนพฤศจิกายน-มกราคม ผลมีปัก 2 ข้างโปร่งบาง
ขยายพันธุ์
โดยการเพาะเมล็ด
สภาพที่เหมาะสม
สภาพดินทุกชนิด ทนแล้งได้ดี ชอบความชื้นน้อย
ถิ่นกำเนิด
ภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย
ดอกไม้ประจำจังหวัด
ดอกไม้ประจำจังหวัดน่าน
ชื่อทั่วไป :
เสี้ยวดอกขาว (เสี้ยวป่าดอกขาว)
ชื่อสามัญ :
Orchid Tree, Purple Bauhinia
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Bauhinia variegata Linn.
วงศ์ :
LEGUMINOSAE
ประเภท :
ไม้ยืนต้น
ลักษณะวิสัย
ต้นสูง 5 – 10 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดกลม ใบเดี่ยวค่อนข้างกลม ปลายและโคนใบเว้า คล้ายใบแฝดติดกัน ใต้ใบมีขน ออกดอกเป็นช่อที่ซอกใบและปลายกิ่ง 6 – 10 ดอก มี 5 กลีบคล้ายดอกกล้ายไม้มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกดอกตลอดปี ดอกดกช่วงเดือนพฤศจิกายน – มีนาคม ผลเป็นฝักแบน เมื่อแก่จะแตกเป็น 2 ซีก
การขยายพันธ์
ขยายพันธุ์ โดยการเพาะเมล็ด
สภาพที่เหมาะสม
เติบโตได้ดีในดินที่ระบายน้ำดี ความชื้นสูง แสงแดดจัด
ถิ่นกำเนิด
อินเดีย, มาเลเซีย
ประโยชน์
ฝักแก่ เนื้อในสีน้ำตาลดำ รสหวาน เอียน ใช้เป็นยาถ่าย การทื่เนื้อฝักคูนช่วยระบายได้ เพราะในเนื้อมีสาร แอนทราควิโนน อยู่หลายชนิด วิธีการใช้โดยการใช้เนื้อในฝักแก่สีน้ำตาลดำ ประมาณ 2 หัวแม่มือ น้ำหนัก 4-5 กรัม ต้มกับน้ำ เติมเกลือเล็กน้อย ดื่มครั้งเดียวหมด ก่อนนอน หรือเช้ามืดก่อนรับประทานอาหาร เหมาะสำหรับผู้ที่ท้องผูกประจำ สตรีมีครรภ์ใช้ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น